Terapia czaszkowo-krzyżowa jest jednym ze sposobów pracy z ciałem. Zaobserwowano, że ośrodkowy układ nerwowy oraz struktury z nim sprzężone – czaszka, półkule i opony mózgowe, opony rdzenia kręgowego, płyn mózgowo-rdzeniowy oraz kość krzyżowa – podlegają stałym ruchom. Każdy mikrouraz, przeciążenie czy nadmierne napięcie tych struktur mogą prowadzić do różnego rodzaju dysfunkcji w naszym organizmie. Poprzez delikatny dotyk i odpowiednie chwyty terapeutyczne można rozluźnić obszary objęte dysfunkcją i korzystnie wpłynąć na stan zdrowia pacjenta.
W czasie terapii uruchamiane są naturalne siły uzdrawiające organizmu oraz wzmacnia się jego odporność. Uzyskujemy również działanie przeciwbólowe oraz przeciwzapalne, czego skutkiem jest zmniejszenie lub całkowite usunięcie występujących dotychczas dolegliwości.
Po terapii pacjent odczuwa głębokie rozluźnienie i odprężenie, poprawie ulega samopoczucie oraz dotlenienie organizmu. Osoby zestresowane uspokajają się i lepiej radzą sobie z kontrolą stresu. Zdarza się, że w trakcie lub po zabiegu pojawiają się różne reakcje emocjonalne w postaci np. śmiechu lub płaczu, co jest naturalną, fizjologiczną reakcją organizmu. Pacjenci często określają efekty po terapii jako reorganizację w ich ciele, dzięki której mają poczucie wewnętrznego porządku, dzięki któremu mogą lepiej korzystać z zasobów swojego organizmu.
Terapia czaszkowo-krzyżowo znajduje zastosowanie w wielu dziedzinach medycyny, ponieważ oddziałuje na funkcję układu nerwowego, pokarmowego, oddechowego, limfatycznego, endokrynologicznego oraz kostno-mięśniowego. Niezależnie od wieku pacjenta, wskazania obejmują:
- dolegliwości związane z nadmiernym stresem, kłopoty z koncentracją, dysleksja, wady wymowy, zgrzytanie zębami, chroniczne zmęczenie, zaburzenia snu, problemy z ciśnieniem, tiki nerwowe.
- schorzenia psychiczne (np. psychoza, autyzm, zaburzenia osobowości, depresja, nerwice, traumy z przeszłości),
- problemy neurologiczne (np. bóle i zawroty głowy, migreny, omdlenia, urazy mózgu i rdzenia kręgowego, stwardnienie rozsiane, choroba Parkinsona, neuralgie),
- schorzenia układu kostno-mięśniowego (zespoły bólowe kręgosłupa, bóle pleców, rwa kulszowa, skoliozy, przeciążeniowe i pourazowe bóle stawów obwodowych i kręgosłupa, wzmożone napięcie mięśni),
- zaburzenia układu pokarmowego (zespół jelita wrażliwego, wzdęcia i zaparcia, bóle brzucha),
- zaburzenia endokrynologiczne,
- problemy z oddychaniem (np. zaburzona praca przepony, astma),
- dolegliwości bólowe niewiadomego pochodzenia, które nie ustępują mimo stosowania innych form terapii
Istnieje niewiele przeciwwskazań do stosowania terapii czaszkowo-krzyżowej, jednak powinny być one bezwzględnie przestrzegane przez terapeutów oraz pacjentów. Wśród przeciwwskazań wymienia się m.in. krwotoki, aktywny udar bądź zawał serca, wysokie ciśnienie, jaskrę, żylaki, zakrzepy oraz ciążę (zagrożona, z in vitro bądź w trakcie I trymestru). Terapii nie powinni być również poddawane osoby przyjmujące leki psychoaktywne.
Z pewnością jest to forma pracy na różnych poziomach, nie tylko z aspektem fizycznym, ale również psychicznym, co sprawia, że jest to wyjątkowy proces. Terapia jest trudna i wymagająca, jeśli jednak poczujesz, o co w niej chodzi, to nic nie będzie takie jak przedtem.